Een contract voor een jaar, nul-urencontracten, of werken via een uitzendbureau: Nederland telde in 2019 zo'n 1,9 miljoen flexwerkers, meldt het Centraal Bureau voor de Statistiek vandaag. Een groot deel van deze groep krijgt of heeft het al het zwaar te verduren door de coronacrisis.
Vooral in de horeca werken veel flexibele werknemers. 131 duizend kelners, barmannen en -vrouwen hebben een flexibel contract, zo'n 55 duizend keukenhulpen en 17 duizend koks, blijkt uit de cijfers. Door de coronamaatregelen is vooral hun positie onzeker geworden, zeggen zowel het CBS als de vakbonden.
We laten vier flexwerkers uit de horeca aan het woord over hoe de crisis hen heeft geraakt.
Vanmorgen bleek uit een onderzoek van Maurice de Hond in opdracht van vakbond CNV dat bijna de helft van de uitzendkrachten, 49 procent, geen of vrijwel geen werk meer heeft door de coronacrisis. Hoewel dit onderzoek niet alleen over uitzendkrachten in de horeca gaat, zegt de vakbond dat daar wel de grootste klappen vallen.
De FNV, de grootste vakbond van het land, waarschuwde eergisteren dat 800.000 flexwerkers, dus niet alleen uitzendkrachten maar ook bijvoorbeeld mensen met een tijdelijk contract, hun baan zouden kunnen verliezen.
"Zeker de helft zijn mensen die in de horeca werken", zegt Edwin Vlek, sectorbestuurder van FNV Horeca. "We zien nu twee grote pijnpunten: nul uren-contracten worden in veel gevallen niet doorbetaald en werknemers met een tijdelijk contract krijgen te horen dat hun contract niet wordt verlengd. Terwijl de NOW, de overheidsbijdrage aan werkgevers die mensen doorbetalen, wel degelijk ook voor flexwerkers is bedoeld."
“Als ik kijk naar de horeca-sector, die staat nu in brand.
Max Broersen (29) is zelfstandig kok. Hij zou per 1 april beginnen in een brasserie in Zeeland, maar dat ging vanwege de coronacrisis niet door. Nu zit hij thuis met een uitkering. "We hebben afgesproken dat we weer contact hebben als de maatregelen worden opgeheven. Als het niet te lang duurt, heb ik goede hoop dat het alsnog goed komt."
Broersen vreest dat de Zeeuwse economie bij lang aanhoudende maatregelen zware klappen krijgt, omdat de provincie zo afhankelijk is van het toerisme. "Een zomerseizoen is cruciaal voor Zeeland. Anders worden het twee winters achter elkaar. Dat gaat hier heel hard aankomen."
Over alternatieven voor een baan in de horeca wil Broersen nog liever niet nadenken. De kok heeft ook een opleiding Helpende zorg en welzijn, maar zou nu niet in de zorg aan de slag willen. "De trekt veel minder omdat de zorg zo ontzettend onder druk staat."
“Ik zei vandaag tegen mijn verloofde dat we al met al toch geluk hebben: we zijn niet ziek.
Suzanna de Bruin (26) was afgestudeerd als leidinggevende in de bediening en had tot voor kort een tijdelijk contract in een restaurant bij een hotelketen in de buurt van Arnhem. "Ik zat op een promotie naar supervisor te wachten." Maar in plaats daarvan kreeg ze juist te horen dat haar contract niet verlengd wordt. "Ik werd thuis gebeld, twee uur voor ik op het werk zou beginnen."
Nu verruilt ze het horecawerk voor een baan als medewerker op een klantenservice. "Hulpvragen beantwoorden op een nul urencontract via een uitzendbureau. Het is in eerste instantie voor drie maanden. Maar je kunt ook binnen een week weer op straat staan."
De Bruin moest wel, want ze heeft een inkomen nodig. "We gaan in augustus trouwen. Er moet nog geld apart gelegd worden. Ik heb uitgerekend wat ik zou krijgen als ik in de WW terecht zou komen. Dan zou ik 250 euro per maand bij moeten leggen uit de spaarpot van de bruiloft."
“Mensen, denk er niet te licht over. Want er zijn er heel veel zoals ik die nu in de problemen zitten.
Trudy van Klaveren (50) was na een zwaar scooterongeluk, twee jaar geleden, net weer aan het werk in een restaurant in de buurt van Rotterdam. Maar toen kreeg ze te horen dat ze weer op straat stond. "Ik was naïef. Ik dacht dat ik kon blijven, dat we zouden gaan thuisbezorgen. Ik dacht: ik ga daar bedrijfsleider worden." Maar haar baas ontsloeg haar omdat ze nog in de proeftijd zat.
"Ik was net twee weken weer aan het werk. En toen zei het kabinet: de horeca gaat dicht. Klote natuurlijk. Ik had die baan eigenlijk al voordat ik het ongeluk kreeg. En dan heb je die baan en dan gebeurt dit."
Van Klaveren zit nu in de ziektewet. "Ik krijg nog geen 300 euro per week." Ze vindt het zwaar omdat ze ook verhalen kent van horecamensen die andere ervaringen hebben. "Er is wel wat geregeld voor nul-urencontracten, maar niet voor mensen zoals ik die achter het net vissen."
Hoopvol over de toekomst is ze nu niet. Haar werkgever heeft de zaak inmiddels verkocht, wat een eventuele terugkeer moeilijk maakt. "Ik ben mijn vertrouwen een beetje kwijt. Want als de horeca straks weer opengaat, zit er dan wel iemand te wachten op iemand van 50? Ik ben wel aan het solliciteren, maar je hoort soms helemaal niks terug. Ik heb de moed verloren."
“Na twee jaar op een nul-urencontract, heb ik nu een vaste baan voor 20 uur.
Toch heeft een enkele flexwerker ook geluk. Jeanette Thomaes (57) werkt al een jaar of negen in de horeca. Ze had een oproepovereenkomst voor 20 uur in de week bij een brasserie in Cadzand-Bad. Toen ze door haar baas benaderd werd om over het werk te praten, vreesde ze even het ergste. Maar hij bood haar juist een vaste baan aan voor dezelfde 20 uur in de week. "Heel fijn! Dat geeft een goed gevoel."
Haar werkgever heeft een beroep gedaan op de Noodmaatregel Overbrugging ten behoeve van behoud van Werkgelegenheid (NOW). De zaak is nu dicht. "We worden wel om beurten opgeroepen om af en toe schoon te maken."
Ook Thomaes hoopt dat de maatregelen straks weer versoepeld worden, maar vreest tegelijk ook dat het virus dan misschien toeslaat. "Nu zie je niemand, nu is de kans op besmetting nul. We willen wel graag terug, maar wel veilig."
Bron: NOS
BezoekadresVeluwezoom 5
1327 AA Almere
Naar de uitgebreide
contactpagina
Inloggen Mijn FNV Horeca
