Vandaag vindt in de Tweede Kamer het debat over loondispensatie plaats. Een maatregel van kabinet Rutte III om de doelstelling 125.000 arbeidsbeperkten een baan te bezorgen alsnog te realiseren.
Deze maatregek is een wanhoopspoging en geredeneerd (weer eens) vanuit de optiek van werkgeversorganisaties. Dat deze maatregel onrechtvaardig, onduidelijk en onwerkbaar is, en ongelijke behandeling van arbeidsbeperkten de hand werkt, is tot ondergeschikt belang gemaakt. Het kabinet wil een daad stellen, een half miljard bezuinigen en werkgevers het leven nog iets makkelijker maken. Wat was echter de oorspronkelijke bedoeling van de participatiewet? Dat arbeidsbeperkten die daartoe in staat zijn een reguliere plaats krijgen op de arbeidsmarkt. De wet ging echter gepaard met een forse structurele miljoenenbezuiniging, de overheveling van de verantwoordelijkheid voor de arbeidsbeperkten van het rijk naar de gemeenten en de afsluiting van de sociale werkvoorziening (SW) voor nieuwkomers. De sociale werkvoorziening die op dat moment al zeer doende was met een moderniseringsslag. Alles voor niets.
Na een paar jaar participatiewet is het resultaat dat werkgevers in de marktsector weliswaar zich aan de afspraak houden om banen voor arbeidsbeperkten te realiseren maar deze banen veelal niet duurzaam zijn. Konden arbeidsbeperkten die voorheen gedetacheerd werden vanuit de SW en waarvan de baan eindigde terugvallen op het vangnet van de SW, nu vervallen zij tot bijstand. De overheid houdt zich niet aan de afspraak en blijkt vooralsnog haar quotum helemaal niet te halen. Jongeren die voorheen via de Sociale werkvoorziening hun opleiding vervolgden en de SW als springplank hadden richting een reguliere baan: zij zitten voor een groot deel thuis op de bank bij hun ouders, zonder uitkering natuurlijk. En de mooie SW-bedrijven zijn een sterfhuisconstructie geworden met alle gevolgen van dien. Oh, en dat ooit is afgesproken dat arbeidsbeperkten tot 120% van het WML zouden gaan verdienen: aan die afspraak gaat de staatssecretaris gemakshalve al helemaal voorbij.
Het is nog niet te laat om het tij van de loondispensatie te keren en om de participatie van arbeidsbeperkten werkelijk vorm te geven. Stop de loondispensatie en ga met alle betrokken partijen in gesprek om voor de korte termijn tot een betere subsidieregeling te komen. Maar er is meer nodig. Met de afsluiting van de sociale werkvoorziening is het kind met het badwater weggegooid. Geef de SW 2.0 een plaats in de participatiewet als bemiddelaar, vangnet en springplank voor arbeidsbeperkten. Daar is wel voor nodig dat de bezuinigingen stoppen, maar dat lijkt me geen probleem in het economisch hoogtij dat we beleven. Ook is nodig dat de Rijksoverheid de touwtjes weer in handen neemt. Maar vooral is nodig dat de politiek haar verantwoordelijkheid neemt en politieke durf toont om een menswaardige maatschappij voor iedereen te creëren. Ook al is er geen hoofdkantoor in Rotterdam mee gemoeid.
Kitty Jong, vicevoorzitter FNV
BezoekadresVeluwezoom 5
1327 AA Almere
Naar de uitgebreide
contactpagina
Inloggen Mijn FNV Horeca
