Waarom ik het mooiste vak heb: Nikolien Verstraele

10-04-2019

Ik kan veel werkzaamheden en competenties opnoemen die mijn werk zo uniek maken. Maar liever beschrijf ik het gevoel van échte gastvrijheid. En daarvoor moet ik terug naar die eerste zomervakantie in Frankrijk die ik samen met mijn lief, chef Jeroen, doorbracht sinds de opening van ons restaurant Vesters in Nijmegen.

Het budget is beperkt, maar we genieten van wijn en de prachtige omgeving. Regelmatig rijden we langs een gerenommeerd restaurant met drie Michelinsterren. Als we stoppen om de menukaart eens te bekijken, besluiten we dat dit toch echt te duur is. Zelf koken bij ons tentje is trouwens ook romantisch en op één gaspitje tovert Jeroen de heerlijkste creaties op de campingtafel.

De derde ochtend worden we opgeschrikt door een telefoontje van onze souschef. Toen hij de planten water was gaan geven, zag hij dat de hele wijnkelder onder water stond. De brandweer is al bezig met leegpompen. We krijgen foto’s doorgestuurd van drijvende koelkasten en flessen wijn zonder etiket. We staan voor een dilemma. Gaan we direct terug naar huis of maken we de vakantie af? Dat laatste valt af, want hoe kunnen we na de zomersluiting het restaurant openen zonder ook maar een fles wijn op voorraad te hebben? Ook de afwikkeling met de verzekering moeten we regelen.

We besluiten nog een nacht te blijven en onszelf te trakteren op een diner in het vermaarde driesterrenrestaurant. Er is wonderwel nog een tafel vrij als we reserveren. Met onze netste camping-outfit aan rijden we in onze aftandse Opel Combo ernaartoe. Via een prachtige marmeren entree worden we langs drie vriendelijk knikkende jongemannen van de brigade geleid naar de tuin voor het aperitief. Mijn tas wordt op een speciaal krukje gezet en de gastvrouw schenkt ons een glas bubbels in. Wat volgt is een onvergetelijke avond met tien perfecte gerechten, geserveerd in hoog tempo met bijpassende glazen wijn. De bediening is attent en op de achtergrond.

Het dessert is het klapstuk van de avond.

Geïnspireerd door de film Marie-Antoinette van Sofia Coppola laat de chef onze tafel en die om ons heen vol zetten met etagères en schaaltjes met lekkernijen. Bonbons, macarons, tuiles, karamels en eclairs zo ver als het oog rijken kan. Er komt nog een coupe met passievrucht en witte chocolade, en daarbij ook nog sorbetijs van een karretje met verse ijssoorten. Alles glimt en ziet er zo heerlijk uit, maar ik ben al helemaal verzadigd. Als de bediening niet kijkt, stop ik stiekem, tenminste dat denk ik, een paar karamels met wikkel in mijn handtas. Als we voldaan de rekening betalen, schuift een van de vriendelijke jongens een chic doosje naar me toe. Hierin zit een prachtige selectie lekkernijen. Wat attent, heeft hij het toch gezien? Dit ervaar ik als een ultiem gevoel van gastvrijheid. De volgende ochtend bij ons laatste kopje koffie op de camping genieten we met een paar bonbons uit het chique doosje na van de mooie avond.

Bron: Horeca Info nr. 2 2019

Bekijk hier de gehele Horeca Info. 

 

Inloggen Mijn FNV Horeca

Wachtwoord vergeten?
Nu registreren.